Wedstrijden

In het begin van mijn wedstrijd periode deed ik aan dressuur wedstrijden. Na een tijdje ben ik ook met springen begonnen. Ik begon met 60 cm. De wedstrijden werden steeds leuker georganiseerd. Dit komt mede door C.

C. zorgde dat er voor de 1e tien geindigde deelnemers een rozet en een medaille was. De overige ruiters kregen alleen een medaille. De laatste kreeg een troostprijs. Iedereen werd met plaats benoemd en er was applaus. Er hing samenhorigheid.

Er werd kerstspringen georganiseerd verkleed springen over kerstbomen. Ook dit had C georganiseerd. Mijn vader kwam altijd kijken , met zijn boek zat hij dan in de kantine tot het einde. Kerstspringen begon pas rond 19.00 uur en kon erg lang duren. Het eerste jaar was ik vergeten te zeggen tegen papa dat hij ook in de kantine kon zitten en hij heeft zonder te mopperen in de kou bij de bak gezeten. Na afloop van mijn optreden vertelde Henk dan wat hij ervan vond. Ik sprong toen al hoger 80/90 cm.

Tineke kwam bij de andere wedstijden kijken meestal waren die in de warme maanden dan sprongen we in de springbak. Tineke zat dan met de honden op de dijk. Ik belde hoelaat ik ongeveer moest. En soms kwam Naomi en Martin dan ook mee.

Helaas stopte C met de organisatie van de wedstrijden. De sfeer verdween en alleen de 1e 3 werden opgenoemd. Mensen hielpen niet meer mee met opbouwen en afbreken. Er kwam een club kampioenschap waar ik 2e in ben geworden maar al snel hoefde de wedstrijden voor mij niet meer. Het ging me ook om de sfeer, om elkaar aanmoedigen, kijken naar anderen, terleurstellingen delen als het mis ging of moed inspreken als je die muur niet zag zitten. Dat was er gewoon echt niet meer.

C ontzettend bedankt voor die jaren dat je voor ons de wedstrijden georganiseerd hebt!!!!!!!!